Bubbels

Je kent het wel. Je hebt iets opgezocht op internet en vervolgens zie je op websites reclames met datgene wat je hebt gezocht. Dat kan je voorkomen door geen cookies te accepteren. Daarvoor moet je wel een aantal keer klikken. Of een zoekmachine of browser gebruiken die dat voorkomt. En ja, dat kost extra moeite.

Dat gebeurt ook op social media. Je klikt op een bericht en vervolgens krijg je vergelijkbare berichten. Je ziet reacties van mensen met dezelfde mening. Het bevestigt dat je niet alleen staat. En het beeld kan ontstaan dat iedereen vindt wat jij vindt. Alle mensen die niet op dat bericht klikken, hebben precies dezelfde ervaring. Ook zij worden bevestigd in hun eigen mening en zien heel andere berichten dan jij. Gevolg: online leven we langs elkaar heen in onze eigen bubbel.

Ook in de echte wereld gebeurt dit steeds meer. Stel je eens de vraag: hoeveel mensen om mij heen hebben een ander opleidingsniveau? Een andere achtergrond? Een andere geloofsovertuiging? En hoeveel mensen denken heel anders over de samenleving en de politiek dan ik?

En dan de vraag: hoe vaak heb je een gesprek met iemand met een andere mening? Een echt gesprek, met inhoudelijke argumenten, waarin je naar elkaar luistert. Een oprechte poging doet om elkaars mening te begrijpen. Om zo een ander perspectief toe te voegen. Waardoor jouw beeld verandert in ons beeld. Dat hoeft helemaal niet tot een andere mening te leiden. Een respectvol inhoudelijk gesprek kan wel leiden tot meer begrip voor de mening van de ander. Of tot de conclusie dat jullie het eens zijn over het probleem, alleen (nog) niet over de oplossing. En wie weet kom je tot een compromis. Zo kunnen we onze bubbel vergroten en weer echt samenleven. Want ook voor de beste oplossing geldt: alleen ga je sneller, samen kom je verder.