Tussen kunst en politiek

In mijn vrije tijd dicht, teken en knutsel ik volop. Daar kan ik mijn creativiteit in kwijt, maar ook de zorgen van anderen om me heen en soms ook van mezelf. Via kunst kun je op een cryptische manier de samenleving spiegelen. Naast dat kunst een verrijking is voor ons leven, daagt kunst je soms ook uit om anders te denken of om anders naar een situatie te kijken. Creatief innoveren noemen we dat, wat niet meer of minder betekent dan: vernieuwen. De kunst is om kunst toegankelijk te maken voor iedereen.

Jules Verne schreef in 1873 ‘De reis om de wereld in tachtig dagen’. Veel mensen hebben getracht diezelfde reis te maken sinds het boek uitkwam. Dit is een vorm van het doorgeven van inspiratie; actie wat kan leiden tot verandering. En ik weet zeker dat je tijdens een dergelijke reis dichtbij jezelf komt waardoor er ideeën en inzichten ontstaan.

Niet elke kunstenaar wordt gezien, gewaardeerd, laat staan erkend. Toch hebben kunstenaars één ding gemeen en dat is, dat ze de wereld een stukje mooier of beter willen maken. Het publiek bepaalt de waardering voor de kunstvorm.

En dan is de link naar de politiek snel gemaakt. Vanuit een ideologie over hoe een ideale samenleving eruit zou kunnen zien zetten politici, zowel lokaal, regionaal en landelijk, zich in om Nederland een stukje beter te maken. Dat de meningen hierover verschillen is een feit en hoe we daar gezamenlijk mee omgaan ook.

Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden en dus ook de manier van hoe je jouw mening of visie kenbaar maakt. Zoals ook de kunstvorm kiesbaar is. Mocht je interesse hebben dan kun je je aansluiten bij een politieke partij en op deze manier een bijdrage leveren aan de gemeenschap. We zijn niet allemaal een kunstenaar maar we beheersen allemaal de kunst om te leven.