Verkeerd om

Laatst zei mijn dochter van drie tegen mij: ‘Papa, ik ben een boek aan het lezen’. En daar zat ze, met haar boek op schoot in haar eigen stoel. Alleen had ze het boek verkeerd om. Dus als volwassene zei ik tegen haar: ‘Je hebt je boek verkeerd om.’ Ze keek vanuit haar boek op en zei: ‘Nee hoor papa, ik vind het zo fijn lezen.’

Deze opmerking zette me aan het denken. Want mijn dochter vond het gewoon fijn lezen zo. Dus wat maakte het uit dat zij het boek verkeerd om vast had? Ik zag een metafoor in onze samenleving. Het gelijk vanuit je eigen perspectief. Het gelijk van het gelijk hebben. En dan luisteren we niet meer naar elkaar. En dat is jammer.

Omdat we niet naar elkaar luisteren, horen we ook niet meer waar een ander voor staat. Met welke waarden deze persoon is opgegroeid of wat deze persoon heeft meegemaakt in het leven. Dingen die ons vormen als persoon. En juist over deze dingen met elkaar in gesprek gaan zorgt ervoor dat we nieuwe dingen kunnen leren. Dit betekent niet dat we het eens hoeven te worden. Maar we kunnen wel respect hebben voor elkaars mening. Laten we elkaar op een goede manier uitdagen door met elkaar in gesprek te gaan. Ik kom graag met inwoners in gesprek. Wie daagt mij uit?

Mijn dochter daagt mij sowieso elke dag uit. Met een onbevangen blik kijkt zij naar de wereld. Hopelijk pik ik daar iets van op zodat ik ook een keer het boek verkeerd om kan houden, gewoon omdat het fijner leest.